Cytaty- Mariola Szyszkiewicz

https://youtu.be/Eu-8bJsFhQw?si=eCC9yuGlZN_vO0AL

Licheń znajduje się 10 km na północ od granic Konina.
Historia tej miejscowości sięga daleko w przeszłość. SIęga aż epoki kamienia- tu na tym terenie mieszkali ludzie. Dowodem są archeologiczne wykopaliska czyli przedmioty z kamienia, które pochodzą właśnie z tamtego okresu.
W czasach późniejszych , w czasach rzymskiej ekspansji , wiódł tędy bursztynowy szlak handlowy.
Z tamtych czasów pochodzi legenda, jakoby nazwa miejscowości : Licheń, pochodziła od słowa "licho", oznaczającego złęgo ducha, którego czczono w czasach pogańskich, w czasach starożytnych Słowian, którzy na rzecz kultu , wyciosali z granitu bałwana, którego później czcili.
W 1969r na wzgórzu Licheńskim wykopano starożytne kamienie i głazy pochodzące prawdopodobnie z kamiennego "ołtarza" służącego do pogańśkich rytualnych obrządków.
Kiedy Polanie przyjęli Wiarę Ewangelii, owego bałwana zdjęto, świątynię rozebrano, a z owego kamienia utoczono kamienny krzyż , który od 1151roku stał na ryneeczku wioski.
Od XII wieku , za sprawą słąwnego rodu Licheńskich , Licheń stał się ludnym i bogatym miasteczkiem. W zamku w Licheniu miało miejsce przyjście na świat kilku wojewodów , biskupów, wielu sławnych rycerzy, a nawet przyszłęgo kanclerza państwa za czasów Włądysłąwa Jagiełły i królowej Jadwigi.
Andrzej Licheński - biskup poznański, był jednym z twórców m.in. Unii Polsko- Litewskiej.
Czarne chwile przyszły w 1655 roku, kiedy to po krótkim oblężeniu Lichenia, Szwedzi zajęli miasto, i barbarzyńsko "rozprawili się " z miejscową ludnością. Zgromadzili wszystkich mieszkańców , starców, mężczyzn, kobiety, dzieci, a nawet niemowlęta i wymordowali wszystkich. Woda w jeziorze byłą cała we krwi pomordowanych.
Nastąpiła zagłada miasta.
Z potopu szwedzkiego ocalenie znaleźli jedynie żołnierze , którzy byli akurat na wojnie, oraz garstka mieszkańców, która ukryłą się w pobliskim lesie.
Garstka.
Od tamtych czasów Licheń nie wrócił do swojej świetności, nawet nei uzyskał praw miejskich.
I ten właśnie zakątek, obrała sobie Matka Boża za miejsce swoich objawień.

Dawidowy. pieśń pouczająca.
Szczęśliwy ten, komu została odpuszczona nieprawość ,
Którego grzech został puszczony w niepamięć.
Szczęśliwy człowiek,
któremu Pan nie poczytuje winy ,
W którego duszy nie kryje się podstęp.
Póki milczałem, schnęły kości moje
wśród codziennych mych jęków
Bo dniem i nocą ciążyła
nade mną Twa ręka.
Język mój ustawał
jak w letnich upałach .
Grzech mój wyznałem Tobie
i nie ukryłęm mej winy
Rzekłem :"Wyznaję nieprawość moją wobec Pana"
A Tyś darował mi winę mojego grzechu

Toteż każdy wierny będzie sie modlił do Ciebie
w czasie potrzeby
Choćby nawet fale wód uderzały
jego nie dosięgną
Tyś dla mnie ucieczką;
z ucisku mnie wyrwiesz
otoczysz mnie radościami ocalenia

Pouczę cię i wskażę ci drogę, którą pójdziesz:Umocnię Moje Spojrzenie na tobie.
nie bądźcie bez rozumu niczym koń i muł:
Tylko wędzidłęm i uzdą można okiełznać / nie zbliżą się inaczej do Ciebie.

Liczne są boleści grzesznika
lecz łaska ogarnia ufającym Panu
Cieszcie się sprawiedliwi i weselcie się w Panu.
wszyscy o prawaym sercu , wznoście radosne okrzyki !