Kategoria

Cytaty biblijne- home, strona 5


wrz 05 2024 Miłość Pańska
Komentarze (0)

Księga Izajasza 54,4

Nie lękaj się, bo już się nie zawstydzisz,/ nie wstydź się, bo już się nie doznasz pohańbienia
Raczej zapomnisz o wstydzie twej młodości, i nie wspomnisz już hańby swojego wdowieństwa
Bo małżonkiem twoim jest twój Stworzyciel/ któremu na imię - Pan Zastępów
Odkupicielem twoim - święty Izraela / nazywają Go Bogiem całej ziemi
Zaiste, jak niewiastę porzuconą / i zgnębioną na duchu, wezwał cię Pan
I jakby do żony młodości/ mówi Twój Bóg :
na krótką chwilę porzuciłem ciebie/ ale z ogromną miłością cię przygarnę
W przystępie gniewu ukryłem/ przed tobą na krótko swoje oblicze ,
ale w miłości wieczystej/ nad tobą sie ulitowałem
Mówi Pan, twój Odkupiciel / Dzieje się ze mną tak, jak za dni Noego 
kiedy przysiągłem, że wody Noego / nie spadną już nigdy na ziemię;
tak teraz przysięgam, że się nie rozjątrzę na ciebie
ani cię gromić nie będę / Bo góry mogą ustąpić
I pagórki się zachwiać 
Ale miłość moja nie odstąpi od ciebie
i nie zachwieje się moje przymierze pokoju
Mówi Pan, który ma litość nad tobą. 

ancheless   
wrz 05 2024 Wypędzenie Hagar i Izmaela
Komentarze (0)

Historia wypędzenia Hagar i Izmaela znajduje się w Księdze Rodzaju, rozdział 21, wersety 8-21. Oto fragment:

“A gdy wyczerpała się woda w bukłaku, porzuciła dziecko pod jednym z krzewów. I poszła usiadła naprzeciw, o rzut kamieniem, bo mówiła: ‘Nie będę patrzyła na śmierć dziecka’. I usiadła naprzeciw, podniosła głos i zapłakała. Ale Bóg usłyszał głos chłopca i anioł Boży zawołał na Hagar z nieba i rzekł do niej: ‘Co ci jest, Hagar? Nie bój się, bo Bóg usłyszał głos chłopca tam, gdzie jest. Wstań, podnieś chłopca i weź go za rękę, bo uczynię go wielkim narodem’. I otworzył Bóg jej oczy, i ujrzała studnię z wodą. Poszła więc, napełniła bukłak wodą i dała chłopcu pić.” (Rdz 21, 15-19)

ancheless   
wrz 05 2024 Alegoria Sary i Hagar
Komentarze (0)

List do Galatów 4,21-31

Powiedzcie mi wy, którzy chcecie żyć pod Prawem, czy Prawa tego nie rozumiecie? Przecież napisane jest, że Abraham miał dwóch synów, jednego z niewolnicy a drugiego z wolnej. - na skutek obietnicy . 
Wydarzenia te mają jeszcze sens alegoryczny: niewiasty te wyobrażają dwa przymierza: jedno zawarte pod Górą Synaj, rodzi ku niewoli, a wyobraża ją Hagar. 
Synaj jest to Góra w Arabii, a odpowiednikiem jej jest obecne Jeruzalem. Ono bowiem wraz ze swoimi dziećmi trwa w niewoli. natomiast górne Jeruzalem cieszy się wolnością i ono jest naszą matką. 
Wszak napisane jest:
                                   " Wesel się niepłodna, która nie rodziłaś
                                      wykrzykuj z radości , która nie znałaś bólów rodzenia
                                     bo więcej dzieci ma samotna
                                      niż ta, która żyje z mężem"
Włąśnie wy , Bracia, jesteście jak Izaak, dziećmi obietnicy . Ale jak wówczas ten, który się urodził wg ciała, prześladował tego, który się urodził wg Ducha, tak dzieje się i teraz. 
Co jednak mówi Pismo? " Wypędź niewolnicę i jej syna, bo nie będzie dziedziczyć syn niewolnicy razem z synem wolnej "
Tak to bracia, nie jesteśmy dziećmi niewolnicy ale wolnej.  

ancheless   
wrz 05 2024 Droga Pokoju
Komentarze (0)

Błogosławiony Pan, Bóg Izraela/ bo lud swój nawiedził i wyzwolił
I wzbudził dla nas moc zbawczą/ w domu swego sługi Dawida
Jak zapowiedział od dawna/ przez usta swych świętych proroków
że nas wybawi od naszych nieprzyjaciół/ i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą;
że naszym ojcom okaże miłosierdzie/ i wspomni na swe święte przymierze
na przysięgę, którą złożył/ ojcu naszemu Abrahamowi
Da nam, że z mocy nieprzyjaciół wyrwani/ służyć Mu będziemy bez trwogi
W pobożności i sprawiedliwości przed Nim, / po wszystkie dni nasze
A ty, dziecię, będziesz się zwać prorokiem Najwyższego, gdyż pójdziesz
przed Panem przygotować Mu drogi / jego ludowi dasz poznać zbawienie
przez odpuszczenie grzechów/ dzięki  serdecznej litości naszego Boga
z jaką nas nawiedzi z wysoka/ Wschodzące Słońce , by oświecić tych 
Co w mroku i w cieniu śmierci mieszkają/ aby nasze kroki skierować na drogę pokoju"
Łk1 , 68-79