Cytaty biblijne- home, strona 1

List do Hebrajczyków
" Ale Chrystus zjawiwszy się jako kapłąn dóbr przyszłych przed wyzszy i doskonalszy i nie ręką , to jest nie na tym świecie uczyniony przybytek, ani przez  krew kozłów i cielców, lecz przez własną krew wszedł Raz na zawsze do Miejsca Świętego, zdobywszy wieczne odkupienie ciała, to o ile bardziej Krew Chrystusa , który przez Ducha wiecznego złożył Bogu samemu siebie jako nieskalaną ofiarę, oczyści wasze sumienie                                                                                                                                                                                                                 ........................................ 
List Do Rzymian  3,21-31
Usprawiedliwienie dla każdego , dzięki Chrystusowi . Ale teraz jawną sie stała sprawiedliwość Boża niezalezna od Prawa , poświadczona przez Prawo i Proroków. Jest to sprawiedliowość  przez wiarę w Jezusa dla wszystkich, którzy wierzą. Bo nie ma różnicy . 
Wszyscy bowiem zgrzeszyli i pozbawieni  są Chwały Bożej, a dostępują usprawiedliwienia darmo, z Jego łaski, przez odkupienie, które Jest w Chrystusie Jezusie. Jego to ustanowił Bóg narzędziem przebłągania przez wiarę mocą Jego krwi.
Chciał przez to okazać, że sprawiedliwość Jego wzgledem grzechów popełnionych dawniej - za dni cierpliwości Bozej. - wyrażała się w odpuszczeniu ich po to, by ujawnić w Obecnym czasie Jego sprawiedliwość i [aby pokazać] ,ze On sam Jest sprawiedliwy i usprawiedliwia każdego , który wierzy w Jezusa 
Gdzież więc podstawa do chlubienia się ?
Zoatała uchylona! Przez jakie prawo?
Czy przez prawo uczynków? Nie, przez prawo wiary. Sądzimy bowiem, że człowiek osiąga usprawiedliwienie przez Wiarę, nieależnie od pełnienia nakzów Prawa. Bo czyż Bóg jest Bogiem jedynie Żydów?Czy nei również i pogan? Przecież jeden jest tylko Bóg, który usprawiedliwia obrzezanego dzieki wierze, a nieobrzezanego przez wiarę.
Czy więc przez to obalamy Prawo?
Żadną miarą! Tylko Prawo włąściwie ustawiamy                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                             

Oczywiście! W Nowym Testamencie Jezus odnosi się do znaku Jonasza w dwóch miejscach:

Ewangelia według Mateusza 12:38-40: > "Wówczas rzekli do Niego niektórzy z uczonych w Piśmie i faryzeuszów: «Nauczycielu, chcielibyśmy jakiś znak widzieć od Ciebie». Lecz On im odpowiedział: «Plemię przewrotne i wiarołomne żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku proroka Jonasza. Albowiem jak Jonasz był trzy dni i trzy noce we wnętrznościach wielkiej ryby, tak Syn Człowieczy będzie trzy dni i trzy noce w łonie ziemi»".

Ewangelia według Łukasza 11:29-30: > "Gdy tłumy się gromadziły, Jezus zaczął mówić: «To plemię jest plemieniem przewrotnym. Żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku Jonasza. Jak bowiem Jonasz stał się znakiem dla mieszkańców Niniwy, tak będzie Syn Człowieczy dla tego plemienia»".

Znak Jonasza to odniesienie do proroka Jonasza z Starego Testamentu, który został połknięty przez wielką rybę i spędził trzy dni i trzy noce w jej wnętrzu, zanim został wyrzucony na brzeg. W Nowym Testamencie Jezus odnosi się do tego wydarzenia, mówiąc, że tak jak Jonasz spędził trzy dni i trzy noce w brzuchu ryby, tak On spędzi trzy dni i trzy noce w grobie przed swoim zmartwychwstaniem. To porównanie jest używane jako znak dla tych, którzy szukają dowodu na Jego boskość i misję.

https://youtu.be/0Wf-2vGvqQo?si=ts5uw4aqJ7aoY7tD

Syn marnotrawny

11 Powiedział też: «Pewien człowiek miał dwóch synów. 12 Młodszy z nich rzekł do ojca: "Ojcze, daj mi część majątku, która na mnie przypada". Podzielił więc majątek między nich. 13 Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swój majątek, żyjąc rozrzutnie. 14 A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w owej krainie i on sam zaczął cierpieć niedostatek. 15 Poszedł i przystał do jednego z obywateli owej krainy, a ten posłał go na swoje pola żeby pasł świnie4. 16 Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie, lecz nikt mu ich nie dawał. 17 Wtedy zastanowił się i rzekł: Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu z głodu ginę. 18 Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu5 i względem ciebie; 19 już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mię choćby jednym z najemników. 20 Wybrał się więc i poszedł do swojego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. 21 A syn rzekł do niego: "Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu6 i względem ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem". 22 Lecz ojciec rzekł do swoich sług: "Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi! 23 Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i bawić się, 24 ponieważ ten mój syn był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się". I zaczęli się bawić.
25 Tymczasem starszy jego syn7 przebywał na polu. Gdy wracał i był blisko domu, usłyszał muzykę i tańce. 26 Przywołał jednego ze sług i pytał go, co to ma znaczyć. 27 Ten mu rzekł: "Twój brat powrócił, a ojciec twój kazał zabić utuczone cielę, ponieważ odzyskał go zdrowego". 28 Na to rozgniewał się i nie chciał wejść; wtedy ojciec jego wyszedł i tłumaczył mu. 29 Lecz on odpowiedział ojcu: "Oto tyle lat ci służę i nigdy nie przekroczyłem twojego rozkazu; ale mnie nie dałeś nigdy koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi. 30 Skoro jednak wrócił ten syn twój, który roztrwonił twój majątek z nierządnicami, kazałeś zabić dla niego utuczone cielę". 31 Lecz on mu odpowiedział: "Moje dziecko, ty zawsze jesteś przy mnie i wszystko moje do ciebie należy. 32 A trzeba się weselić i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył, zaginął, a odnalazł się"».

«« Łk 15 »»

STARY TESTAMENT
1 Księga Królewska

CZASY ELIASZA

Dwuletnia susza w królestwie Achaba

171 Prorok Eliasz1 z Tiszbe w Gileadzie rzekł do Achaba: «Na życie Pana, Boga Izraela, któremu służę! Nie będzie w tych latach ani rosy, ani deszczu, dopóki nie powiem». 2 Potem Pan skierował do niego to słowo: 3 «Odejdź stąd i udaj się na wschód, aby ukryć się przy potoku2 Kerit, który jest na wschód od Jordanu. 4 Wodę będziesz pił z potoku, krukom3 zaś kazałem, żeby cię tam żywiły». 5 Poszedł więc, aby uczynić według rozkazu Pańskiego, i podążył, żeby zamieszkać przy potoku Kerit na wschód od Jordanu. 6 A kruki przynosiły mu rano chleb i mięso wieczorem4, a wodę pijał z potoku. 7 Lecz po upływie pewnego czasu potok wysechł, gdyż w kraju nie padał deszcz.

Eliasz wskrzesza zmarłego

8 Wówczas Pan skierował do niego to słowo: 9 «Wstań! Idź do Sarepty5 koło Sydonu i tam będziesz mógł zamieszkać, albowiem kazałem tam [pewnej] wdowie, aby cię żywiła». 10 Wtedy wstał i zaraz poszedł do Sarepty. Kiedy wchodził do bramy tego miasta, pewna wdowa zbierała tam sobie drwa. Więc zawołał ją i powiedział: «Daj mi, proszę, trochę wody w naczyniu, abym się napił». 11 Ona zaś zaraz poszła, aby jej nabrać, ale zawołał na nią i rzekł: «Weź, proszę, dla mnie i kromkę chleba!» 12 Na to odrzekła: «Na życie Pana, Boga twego! Już nie mam pieczywa - tylko garść mąki w dzbanie i trochę oliwy w baryłce. Właśnie zbieram kilka kawałków drewna i kiedy przyjdę, przyrządzę sobie i memu synowi [strawę]. Zjemy to, a potem pomrzemy». 13 Eliasz zaś jej powiedział: «Nie bój się! Idź, zrób, jak rzekłaś; tylko najpierw zrób z tego mały podpłomyk dla mnie i przynieś mi! A sobie i twemu synowi zrobisz potem. 14 Bo Pan, Bóg Izraela, rzekł tak: "Dzban mąki nie wyczerpie się i baryłka oliwy nie opróżni się aż do dnia, w którym Pan spuści deszcz na ziemię"». 15 Poszła więc i zrobiła, jak Eliasz powiedział, a potem zjadł on i ona oraz jej syn, i tak było co dzień. 16 Dzban mąki nie wyczerpał się i baryłka oliwy nie opróżniła się według obietnicy, którą Pan wypowiedział przez Eliasza. 17 Po tych wydarzeniach zachorował syn tej kobiety, będącej głową rodziny. Niebawem jego choroba tak bardzo się wzmogła, że przestał oddychać. 18 Wówczas powiedziała ona Eliaszowi: «Czego ty, mężu Boży, chcesz ode mnie? Czy po to przyszedłeś do mnie, aby mi przypomnieć moją winę i przyprawić o śmierć mego syna?» 19 Na to Eliasz jej odpowiedział: «Daj mi twego syna!» Następnie, wziąwszy go z jej łona, zaniósł go do górnej izby, gdzie sam mieszkał, i położył go na swoim łóżku. 20 Potem wzywając Pana, rzekł: «O Panie, Boże mój! Czy nawet na wdowę, u której zamieszkałem, sprowadzasz nieszczęście, dopuszczając śmierć jej syna?» 21 Później trzykrotnie rozciągnął się nad dzieckiem i znów wzywając Pana rzekł: «O Panie, Boże mój! Błagam cię, niech dusza tego dziecka wróci do niego!» 22 Pan zaś wysłuchał wołania Eliasza, gdyż dusza dziecka powróciła do niego, a ono ożyło. 23 Wówczas Eliasz wziął dziecko i zaniósł z górnej izby tego domu, i zaraz oddał je matce. Następnie Eliasz rzekł: «Patrz, syn twój żyje!» 24 A wtedy ta kobieta powiedziała do Eliasza: «Teraz już wiem, że naprawdę jesteś mężem Bożym i słowo Pańskie w twoich ustach jest prawdą».
«« 1 Krl 17 »»

Ty powiesz o tym dniu:/Wychwalam Cię Panie,
Bo rozgniewałeś się na mnie/ lecz lecz Twój gniew się uśmierzył
I pocieszyłeś mię.
Oto Bóg jest zbawieniem moim
Będę miał ufność i nie ulęknę się
Bo mocą moja i pieśnią moją jest Pan
On stał sie dla mnie zbawieniem
Wy zaś z weselem wodę czerpać będziecie
Ze zdrojów zbawienia
Powiecie o owym dniu / Chwalcie Pana, wzywajcie Jego imienia!
rozgłaszajcie Jego dzieła wśród narodów
przypominajcie, że wspaniałe jest imię Jego :
Śpiewajcie Panu , bo uczynił wzniosłe rzeczy :
Niech to będzie wiadome po całęj Ziemi !
Wznoś okrzyki i wołąj z radości mieszkanko Syjonu
bo wielki jest pośród Ciebie Święty Izraela

Księga Izajasza
..bo uwiodło mnie Twoje Słowo....